insanı duygusuzlaştıran şeyler

insanlar.

umutsuzluk ve buna sebep olan ruh emiciler

bence kimse duygusuzlaşamaz sadece iyi saklar üzüntüsünü,kederini belki kendi bile unutur üzülebildiğini,ağlayabildiği ama duygusuzlaşamaz.

güvendiğin herkesin seni zayıf yerinden vurması ,bir süre sonra zayıf yönünün zayıf olmaktan çıkması sonucu oluşan durum.

kırıldıktan sonra olan durumdur bu kendinizi korumak için yaparsınız ama kendi kendinizi yok edersiniz

(bkz: büyümek) büyüdükçe dünyada dönen her şeye iki adım geri çekilip öyle bakıyorsunuz.

acıya alışmak

yine insandır. hayvana bak mesela duygusuz insanı pamuk yapar. ama insan öyle mi? adamın da duygularının da amına koyar.

acıma duygusunu yitirmek tüm duyguları alıp götürüyor

(bkz: umursanmamak) (bkz: değmediğini anlamak) (bkz: yapmayacağın şeyin kendine yapılması)

suriyeli mültecilerin çoğunluğu

duygular.. insanın en zayıf ama aynı zamanda da en fantastik özelliğidir.. o yüzden hiç bir zaman duygusallaşamayız..

her seferinde kazık yemek

nefret.. bütün duyguları bastırır ve acıyı da aşkı da hissedemez oluruz. bu tamamen duygusuzlaşmak değildir çünkü nefret de bir duygudur sonuçta. ama büyük ölçüde tepkisiz bırakır bizi.

duygularını yok sayan insanlar

türk dizileri

rutine bağlamış şeyler mesela şehit haberleri artık herkes alışık ki yas ilan edilse neden dicek insanlar var

paranın gücü karşısında ezilmek

yapılan kahpelikler

alışmak

etrafında senden daha kötülerini görünce üzülemiyosun kendine çünkü yaşadıkların aslında hiç bi şeymiş gibi geliyo. alın size aslında duygulu ama duygusuz gibi görünen bi insan...

güvenmek ve kaçınılmaz şekilde bu güvenin yıkılması sonucu oluşan durum.

boyum konusunda böyleydi mesela, en eahat ortamda da en ciddi ortamda da girerdi bi laf bana.sonra bi süre sonra kimseyi sikleyecek halim kalmadığını anladım,

eğer uzun bir süre hastanenin yoğun bakım ya da ameliyathane gibi bölümlerinde çalışırsanız bir süre sonra ölüme alışırsınız. yaşam ile ölümün arasındaki incecik ipin, güzel bir rüya olduğunu, sevenlerinin kapıda kendilerini parçalarken hastanın üzerine beyaz bir örtünün örtülmesine alışırsınız. gece eve ağlayarak gelseniz de bir süre sonra ölümün basitliğine alışırsınız ve normal birşey gibi davranmaya başlarsınız. ölüm insanı duygusuzlaştıran şeylerden sadece bir tanesi..

bir babanın her konuda evlatlarını kandırması

samimiyetsiz iltifatlar !

fazla duygunun para etmemesi. bakma aslında kırıntısı bile dünyaya bedel ama yogun olunca kimse kaldıramıyor. acı çektikçe de duygusuzluğu benimsiyor insan.

hayal kırıklığı

her gün ölürken her sabah dirilmek

hiç sevgi görmemiş olması

olaya bağışıklık kazanmak

tecrubeli olmak

duygusuzlastiran şey duygularidir bence en sonunda duygularda yeter amk nereye kadar boyle deyip istifayı basmıştır

duygusuzlastiran şey duygularidir bence en sonunda duygularda yeter amk nereye kadar boyle deyip istifayı basmıştır

gözlemlerime göre ego.

hayal kırıklıkları. aldatılmak.

senelerce en zor anında yardımına koştuğun halde bikaç aylık insanın senden kıymetli olması.. bana “sen yokken o vardı” demişti o günden sonra süründüğünü gördüm de gram acımadım kendisine

(bkz: sevilmemek) değer görmediğin bir yerde bir şeylerin değerli olabileceğine inancın kalmıyor.

her gün derdi olan insanlarla muhatap olmakla başlayabiliriz. sırf size para verdikleri için size sahip olduklarını düşünen insanlarla devam edebiliriz. derdinizi çözmemiz için bize verdiğiniz üç kuruş, bize bağırma aşağılama hakkını size vermez. kişiliğinizi cebinizdeki para belirlemesin. para varken de yokken de aynı insan olun.

başkaları tarafından kırılıp incitilmesi sonucu bunları bağırmak, ağlamak, birisine anlatmak yahut isyan etmek gibi eylemlerle dışa vurmak yerine içine atmasıdır. üzüldüğünde birisine anlatamaması veya etrafında güvendiği birinin olmaması sonucu kendine saklar, mutlu olacağı bir olay olur ama o zaman yanında paylaşacağı kimsesi yoktur; yüzünde bir tebessüm olur. çok sinirlendiği bir olay olur ama tepki alırım korkusuyla sessizce bakmakla yetinir. yaşayamadığı ve dışa vuramadığı olaylar yalnızlık hissiyatıyla sentezlenir ve bir bir süre sonra duygusuzluk adı verilen durumu oluşturur. bir gün aynaya baktığında ya da içten bir şekilde gülmek isteyip hatırlayamadığı kadar uzun bir süre gülmeyip unuttuğunu farkedince anlar bunu.

Yaşanmışlıklar. Herkesin aynı olması ya da sana hep yanlış insanların denk gelmesi. Sonunda doğru biri gelse bile fark edememen, fark edecek gücünün olmaması..

Eskiden olsa günlerce ağlayacağım durumlara artık gülüp geçiyorum

zamanla kimse tarafından değer görmediğini anlamak, sesini kimseye duyuramamak. ne kadar çabalasan da bir sonuca varamamak. yalnızlaşmak ve artık kimseyi yanında istememek.

(bkz: kazık yemek) daha iyisine rastlamadım.

Kullanılmak. Değer görmeden sürekli başkaları için bir şey yaparsanız bir süre sonra duygusuzlaşırsınız.

İşe başlamak